Książę, ojciec trzech córek, wyruszał w podróż. Zapytał je, co ma im przywieźć. Najstarsza zażądała naszyjnika, średnia diademu, a najmłodsza skowronka ze złotym dzióbkiem. Gdy książę próbował zdobyć ptaka, przeszkodził mu w tym mówiący lew. Darował księciu życie pod jednym warunkiem: musiał oddać mu pierwszą napotkaną po powrocie do domu istotę. Była nią ukochana, najmłodsza córka. Dziewczyna nie przestraszyła się losu, który ją czekał. Odważnie wyruszyła na spotkanie lwa.
Baśnie Braci Grimm to opowieści oparte na podaniach i wierzeniach ludowych. Autorzy zapraszają do niezwykłej rzeczywistości, w której sacrum swobodnie przenika się z profanum, a dobro zawsze triumfuje.
Bracia Grimm – Wilhelm Karl Grimm (1786–1859 i Ludwig Karl Grimm (1785–1863) pisarze i językoznawcy, większość dzieł (w tym 33-tomowy „Słownik niemiecki" i „Baśnie braci Grimm") opublikowali wspólnie. W 1837 roku, razem z pięcioma innymi profesorami z Getyngi, zaprotestowali przeciwko łamaniu konstytucji, którego dopuścił się król Ernest August I. Autorów listu protestacyjnego spotkały natychmiastowe represje – zostali usunięci z uniwersytetu i wygnani z kraju. Baśnie, zebrane w oparciu o studia nad mitami, podaniami oraz opowieściami ludowymi, zdobyły popularność i zostały przełożone na około 70 języków. W roku 2005 zbiór został wpisany na listę Pamięć Świata przez Unesco.
